کد مطلب:109177 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:109

نامه 017-در پاسخ نامه معاویه












[صفحه 302]

رساله الی معاویه و اما خواستن تو از من شام را من نیستم بدهم بر تو امروز آنچه را كه منع كردم از تو دیروز و تا گفتار تو كه جنگ خورد عرب را مگر نیم جانهائی كه باقیمانده آگاه باش هر كه را خورد او را حق به سوی بهشت است و هر كس خورد او را باطل به سوی آتش است و اما برابر بودن ما در جنگ و مردن پس نیستی رونده تر بر شك از من بر یقین و نیست اهل شام حریص تر بر دنیا از اهل عراق بر آخرت و اما گفتار تو ما پسران عبدمنافیم.... ما ولیكن نیست امیه مانند هاشم و نه حرب مانند عبدالمطلب و نه ابوسفیان مانند ابیطالب و نه هجرت كننده مانند آزاد شده و نه خالص مانند چسبیده و نه راستگو مانند دروغگو و نه گرویده به دین مانند منافق (خیانتكار) و چه بد جا مانده است فرزندی پیروی كند پدر گذشته را افتاد در آتش دوزخ و در دستهای ما است بعد از این همه برتری پیامبری خوار گردانیدم به آن (كافر) ارجمند را و بلند گردانیدیم به آن خوار را و هنگامی كه داخل گردانید خداوند عرب را در دین خود گروه گروه و تسلیم شدند برای او این امت از روی میل و ناچاری بودید شما از كسانی كه داخل شد در دین یا از روی میل و یا از روی ترس هنگامی كه رستگار شده بود اهل پی

شی گیرنده به سبب پیش گرفتنشان و یافته بودند هجرت كنندگان پیشین برتری خودشان را قرار نده برای شیطان در خود بهره ای را و نه بر نفس خود راهی را والسلام


صفحه 302.